این گفته رئیس پژوهشکده آرتمیای دانشگاه ارومیه، بیش از هر چیز نشان از عمق فاجعه‌ای دارد که آرام آرام یکی از زیباترین زیست بوم‌های کشوررا به کام خود می‌کشد.
ناصر آق در گفت‌وگو با همشهری گفت: ورودی آب به دریاچه ارومیه در سالهای پرآبی 6 میلیارد متر مکعب بود که به همین اندازه هم تبخیر وجود داشت؛ اما طی چند سال اخیر به‌دلیل ساخت سد دربالادست وجلوگیری از حق آبه، این میزان به یک ونیم میلیارد متر مکعب در سال کاهش یافته، این در حالی است که تبخیر به همان میزان وحتی بیشتر ادامه دارد. دراین میان، آنچه به نگرانی‌ها دامن می‌زند خشکسالی وتقریبا به صفر رسیدن نزولات جوی است.
وی افزود: با آنکه شواهد موجود نشان می‌دهد خشک‌شدن این زیستبوم بی‌نظیرجدی است، اما اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از این فاجعه روند کندی دارد.
برای نمونه، قراربود بخشی از آب رود زاب را به سمت دریاچه منحرف کنند اما مطالعات مرحله یک این طرح حیاتی پس از 4 سال به پایان رسیده وچنانچه با همین کندی ادامه یابد، عملیات اجرایی آن زمانی به نتیجه خواهد رسید که کار از کار گذشته است؛ نوشداروی پس از مرگ سهراب!
پیشروی نمک
آق، با هشدار نسبت به وضعیت بحرانی دریاچه ارومیه تصریح کرد: سطح آب دریاچه درمقایسه با زمان مشابه در سال گذشته40سانتی‌متر پایین رفته است وبا توجه به خشکسالی پیش رو مشخص نیست تا پایان سال تاچه اندازه به وسعت خشکی‌های اطراف دریاچه افزوده شود.
میزان شوری آب نیز به 320 گرم در لیتر رسیده، به همین دلیل کف دریاچه درمناطق کم عمق از نمک پوشیده شده و درمناطق پرعمق هم رسوب‌گذاری نمک قابل مشاهده است.ضمن اینکه می‌توان پیاده بین جزایر تردد کرد در حالی که تا پیش از این عمق آب در حد فاصل این جزایر به 5 متر می‌رسید.
به گفته این پژوهشگر، شوری بیش ازحد سبب شده تا این زیستبوم که روزگاری میزبان صدها هزار فلامینگو وهزاران پرنده کوچنده دیگر بود، اهمیت خود را به‌عنوان یک مسیر بین‌المللی پرندگان مهاجر از دست بدهد.
به خاطر همین وضعیت بحرانی، جمعیت آرتمیا دراین دریاچه نسبت به سالهای 75و76 تا40 برابر کاهش یافته است و با آنکه برداشتی صورت نمی‌گیرد، اگر این ذخایر بازسازی نشود در آینده، اثری از این آبزی ارزشمند باقی نخواهد ماند.
